Esas No: 2020/28178
Karar No: 2022/7669
Karar Tarihi: 18.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28178 Esas 2022/7669 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kararda, yapılan bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmü incelenirken, Tebligat Kanunu'nun gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsediği belirtiliyor. İlk aşamada bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılıyor ve bu tebligat bila tebliğ iade edilirse, ikinci aşamada adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul ediliyor ve buraya tebligat yapılıyor. Ancak kararda, katılanın son bilinen adresine (.... Mah. 355 Sk. No:105 İç Kapı No:5 ...,/İzmir) MERNİS şerhi yazılmadan önce doğrudan adres kayıt sistemindeki adresine (...., Mah. 914 Sk. No:69 ...,/İzmir) tebliğ yapıldığı ve bu nedenle tebligat işleminin geçersiz olduğu belirtiliyor. Bu durumda, gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak öncelikle son bilinen adrese MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılarak, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılması gerektiği vurgulanıyor. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddeleri bu konuda önemli hük
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...'in yokluğunda verilen hükmün, katılanın kovuşturma aşamasında 22/06/2015 tarihinde alınan beyanlarında bildirdiği son bilinen adresi olan “.... Mah. 355 Sk. No:105 İç Kapı No:5 ...,/İzmir” adresine tebliğe çıkartılması gerektiği gözetilmeden, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan "...., Mah. 914 Sk. No:69 ...,/İzmir" adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 18/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
