MAHKEMESİ :.................. İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, temettü, fazla mesai ücreti ile bayram tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş Dairemizin 27.10.2014 gün ve 2012/ 39092 Esas, 2014/ 31025 Karar sayılı kararı ile ihbar önelinin bölünmezliği, temettü alacağı ve fazla çalışma ücreti hesabı yönlerinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, hüküm fıkrasının zorunlu unsurları taşımadığı yönündeki bozma kararının yerinde olmadığı gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde her iki taraf vekillerince temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla Tetkik Hakimi tarafından dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Somut olay açısından ihbar önelinin bölünmezliği ilkesi dikkate alınarak kısmi kullandırılma halinde yukarıdaki açıklamalara göre bakiyesinin hüküm altına alınma imkanı olmayacağından, ihbar öneli hiç kullandırılmamış gibi hesaplama yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde bakiye süre için ihbar tazminatının hüküm altına alınması hatalıdır”, “Yapılacak iş, dosyada mevcut ödeme belgelerindeki imzanın aidiyeti araştırılarak gerekirse temettü uygulaması hakkında işyeri kayıtları üzerinde uzman bilirkişi marifeti ile inceleme yapılıp çıkan sonuca göre karar vermektir” ve “…primlerin fazla çalışma alacağının zamsız kısmını karşıladığının kabulü ile sadece %50 zamlı kısım için fazla çalışma alacağının kabulü gerekir. Bu hususun göz ardı edilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir” gerekçeleriyle üç ayrı nedenle ilk derece mahkemesinin kararı bozulmuştur.
Mahkemece, dairemiz bozmasının hükmün zorunlu unsurlarını içermediği gerekçesiyle verildiği açıklanarak bozma kararı ile uyumlu olmayan gerekçelere yer verilerek karara karşı direnilmiştir. Direnme kararı gerekçesinde davacının yüzde usulü çalışmadığı açıklamasına da yer verilmiştir. Davacının satışa bağlı prim aldığı bordrolarla sabit olup, işçinin fazla çalışması halinde pirim miktarı artacağından fazla çalışmaların zamsız kısmının primlerle ödendiği kabul edilmelidir. Dairemizin verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 08/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.