Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/16162 Esas 2015/20912 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : .............. İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 02.10.2014 gün ve 2012/34444 Esas, 2014/29047 Karar sayılı kararı ile kıdem tazminatının kabulü gerektiği yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, işyerinin kapanması üzerine başka işyerine nakledildiği gerekçesiyle bozma kararına karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Davalı işyerinin başka bir şirkete nakledildiği ve davacının da nakli kabul etmemesi nedeniyle iş akdinin feshedildiği anlaşılmaktadır. Somut olayda davacı işçinin nakil için rızasının aranmayacağı, işyeri devrinden de bahsedilemeyeceği açıktır. Hizmet sözleşmesinin naklı işçinin muvafakatine bağlı olup bu muvafakatin verilmemesi nedeniyle işverence yapılan feshin haklı olduğundan bahsedilemez.Bu sebeple kıdem tazminatı isteğinin kabulü gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi hatalıdır ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, işçinin aynı guruba ait olsa da başka bir işverene ait işyerine naklinin işçinin rızasına tabi olmasına göre direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 08/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.