Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/15850 Esas 2015/20910 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ..................... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı işveren, taahhütnamede hüküm altına alınan cezai şart ve eğitim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, Dairemizin 24.10.2013 gün ve 2011/ 32876 Esas, 2013/ 27135 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, eğitim gideri karşılığı cezai şartın tek taraflı olmadığı gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Somut olayda cezai şart işçi aleyhine tek taraflı olup, hükümsüzdür. Bu nedenle Mahkemece cezai şart talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygundur. İşçiye verilen eğitim gideri tutarında cezai şartın karşılığının olduğu Dairemizce kabul edilmekle beraber somut olayda davacı işverence eğitim gideri ayrıca talep edilmiş ve bu yönde ilk derece mahkemesinin kabul kararı bozma dışı kalarak kesinleşmiştir. Davalı işçiden tahsiline karar verilen eğitim gideri tutarının bu defa da cezai şartın karşılığı olarak kabulü, işçinin mükerrer cezalandırılması anlamındadır. Direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 08/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.