Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27290 Esas 2022/7685 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik Avukat ...'nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Soruşturma evresinde hakkında tutuklama talep edilen sanık için 5237 sayılı CMK.nun 101/3. maddesi gereğince zorunlu müdafii olarak atanan Avukat ...'nın görevinin iddianamenin kabulü kararı verilmesi ile sona ereceği ve kovuşturma evresinde baro ya da mahkeme tarafından anılan avukat için yapılmış bir görevlendirme bulunmadığı, sanığın baro tarafından müdafii atanmasını istemediğini beyan ettiği nazara alındığında hükümleri temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşılmakla; Avukat ...'nın temyiz isteminin REDDİNE,
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
UYAP verilerine göre suç tarihinde 18:16 'da gecenin başladığının kabul edildiği, eylemin 19.20 saatinde gece sayılan zaman diliminde meydana geldiği, hükmün gerekçesinde geceleyin hırsızlığa teşebbüs suçundan bahsedilmiş ve hırsızlık suçu yönünden TCK 'nın 143. maddesi gereğince cezada artırım yapılmış ise de TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
III- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 19/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.