22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/17740 Karar No: 2019/411 Karar Tarihi: 10.01.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17740 Esas 2019/411 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/17740 E. , 2019/411 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 12/04/2010 tarihinde çalışmaya başladığı ve dava tarihi itibari ile çalışmaya devam ettiğini, işyerinde fazla çalışma genel tatil çalışmalarının karşılığının ödenmediğini beyanla fazla mesai, genel tatil ve asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, avanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalı tarafından ibraz edilen asgari geçim indirimi tahakkuku bulunan imzasız ücret bordroları ve 01/04/2010-01/01/2013 tarihleri arası döneme ilişkin banka hesap özetlerinden, söz konusu ücret bordrolarında yazılı asgari geçim indirimi alacağının davacıya banka aracılığı ile ödendiği anlaşılmış olup 01/04/2010-01/01/2013 tarihleri arası dönem yönünden davacıya yapılan ödemeler değerlendirilmeksizin asgari geçim indirimi alacağı hesaplanması isabetsiz olmuştur. Davacının asgari geçim indirimi alacağı, anılan ücret bordrolarında davacıya banka kanalı ile ödenen miktarlar mahsup edilerek hesaplanmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.