Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/5155 Esas 2019/3616 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5155
Karar No: 2019/3616
Karar Tarihi: 27.03.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/5155 Esas 2019/3616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçlamasıyla yargılanan sanığın beraat etmesine karar vermiştir. Mahkeme, suçun oluşabilmesi için kazanç amacıyla yapılan ödünç para vermenin yeterli olduğunu belirtmiş, fakat aralarında alacak borç ilişkisi olmayan kişiler arasında doğan eylemler de suç kapsamında olabileceğini ifade etmiştir. Tanıkların ifadeleri, suçtan zarar görenin beyanları ve dosya kapsamı incelendiğinde, sanığın tefecilik fiilini işlediği sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararında, Hazine'nin suçtan zarar gören olarak gösterilmesinin CMK'nın 232/2-b maddesine aykırı olduğu vurgulanmıştır. Mahkeme, dosyanın ve verilen beraat kararının oluşa uymadığı gerekçesiyle yerinde görülen temyiz itirazları doğrultusunda kararı bozmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 241. maddesi, CMK'nın 232/2-b maddesi, 5237 sayılı TCK, 5320 sayılı Kanun ve CMUK'un 321. maddesi geçmektedir.

5. Ceza Dairesi 2017/5155 E. , 2019/3616 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması nazara alındığında; tanıklar ... ve ..."ın ifadeleri, suçtan zarar görenin aşamalardaki beyanları, sanığın borç verdiğine ilişkin savunması ile tüm dosya kapsamından, sanığın kazanç sağlamak için tefecilik fiilini işlediği, yüklenen suçun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden, atılı suçtan mahkumiyeti yerine dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Katılanlığına karar verilen Hazinenin gerekçeli karar başlığında suçtan zarar gören olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-b maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.