Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2095 Esas 2020/5341 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2095
Karar No: 2020/5341
Karar Tarihi: 24.11.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2095 Esas 2020/5341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıların yüksek kâr vaadi ile nakit para topladıklarını belirterek ortaklık durum belgesi karşılığında 38.030 TL yatırdığını, ancak davalının dolandırıcılık yaptığını ve verilen paranın iadesini talep ettiğini dile getirmiştir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davalı vekili ise istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesi istinaf başvurularının reddine karar verince davalı vekili temyiz istemiş, ancak verilen miktar temyiz sınırının altında kaldığından temyiz istemi reddedilmiştir. Daha sonra davalı vekili, maddi hata düzeltimi talebinde bulunmuş ancak Daire, herhangi bir maddi hata bulunmadığı gerekçesiyle talebi reddetmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HMK'nın 353/1-b.1 maddesi: İstinaf başvurularının reddi
- HMK'nın 362/1-a maddesi: Temyiz sınırı

11. Hukuk Dairesi 2020/2095 E. , 2020/5341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 14.03.2019 gün ve 2018/13 E - 2019/297 K. sayılı kararı reddeden Daire"nin 17.02.2020 gün ve 2019/2457 E. - 2020/1429 K. sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından maddi hata düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve maddi hata düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının yetkilileri tarafından paranın istendiği an geri alınabileceği ve yüksek oranda kâr verileceği taahhüdü ile nakit para topladığını, müvekkilinin bu beyanlara güvenerek ortaklık durum belgesi karşılığında davalılara 26.605,00 DM karşılığı 38.030,00 TL yatırdığını, davalının dolandırmak kastıyla birçok kişiyi kandırarak bir takım belgeler karşılığı şirket kayıtlarına geçirdiğini, davalının müvekkilinin uğradığı zarardan sorumlu olduğunu belirterek verilen paranın iadesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuş, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiş, davalıdan tahsiline karar verilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığı gerekçesiyle davalı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Bu kez davalı vekili tarafından Dairemiz ilamına yönelik olarak maddi hatanın düzeltilmesi talebinde bulunulmuştur.
Davacı, sadece bir miktar alacağın tahsilini talep etmiş olduğundan ve davalı aleyhine kabul edilen miktar HMK"nın 362/1-a maddesinde gösterilen temyiz sınırının altında kaldığından Dairemiz temyiz ilamında her hangi bir maddi hata bulunmamakla maddi hata düzeltilmesi isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçeyle maddi hatanın düzeltimine ilişkin talebin REDDİNE, 24.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.