Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/653 Esas 2021/2736 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/653
Karar No: 2021/2736
Karar Tarihi: 15.03.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/653 Esas 2021/2736 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, trafik sigortalı aracın park halindeki araca çarpması sonucu yaralandıklarını ve bedensel zarar gördüklerini belirterek, maddi tazminat ve iş göremezlik tazminatı talebinde bulunmuşlardır. Mahkeme, davacı ... yönünden 66.872,75 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar vermiş, davacı ... yönünden ise 500,00 TL sürekli iş gücü kaybı tazminatının davacılara ödenmesine hükmetmiştir. Hükme karşı davalı vekilince istinaf yasa yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesi ise istinaf dilekçesinin davacı ... yönünden reddine, davacı ... yönünden esastan reddine karar vermiştir. Temyiz istemi, kesinleşmiş vekalet ücreti hükümlü olmaları sebebiyle reddedilmiştir.
353/1-b.1. maddesi: Meslek hizmetleri nedeniyle açılan tazminat davalarında, davalı memur ya da tüzel kişi olup olmadığına bakılmaksızın, sadece meslek hizmetleri nedeniyle açılan tazminat davalarında uygulanır.
341/2. maddesi: Kararı veren ilk derece mahkemesi hakimi, hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün kesinleşmesi sonucunu değiştirecek bir karar veremez.
352. maddesi: İstinafın reddi ile birlikte hükmü veren mahkeme kararının hukuki nedenleriyle birlikte yerel mahkemeye tebliği zorunludur.

17. Hukuk Dairesi 2020/653 E. , 2021/2736 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; esas yönünden istinaf isteminin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; müvekkillerinin yolcu olarak bulunduğu park halindeki araca davalıya trafik sigortalı aracın çarpması sonucu davacıların yaralandığını ve bedensel zarara uğradıklarını beyanla fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı ... için geçici ve sürekli çalışma gücü kaybı nedeni ile ayrı ayrı 500,00 TL, ayrıca davacı ... için sürekli çalışma gücü kaybı nedeni ile 500,00 TL, tedavi gideri nedeni ile 850,00 TL olmak üzere toplam 2.350,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile tahsilini talep ve dava etmiş, 05/12/2016 tarihli bedel artırım dilekçesiyle ... için talep edilen sürekli iş görememezlik tazminatını 63.658,03 TL olarak, geçici iş göremezlik tazminatını 3.214,72 TL olarak artırmıştır.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ... yönünden davanın kabulü ile 63.658,03 TL sürekli iş gücü kaybı ve 3.214,72 TL geçici iş gücü kaybı tazminatı toplamı
66.872,75 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine, davacı ... yönünden davanın kabulü ile 500,00 TL sürekli iş gücü kaybı tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiş; hükme karşı davalı vekilince istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davacı ... yönünden, HMK"nın 341/2. ve 352. maddesinin 1.fıkrasının (b) bendi gereğince davalı ...Ş. vekilinin istinaf dilekçesinin reddine, davacı ... yönünden, davalı ...Ş. vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından vekalet ücretine hasren temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararını istinaf etmeyen davacılar lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin hüküm kesinleşmiş olmasına göre hükmü temyiz etmesinde hukuki yararı bulunmadığından, temyiz isteminin (dilekçesinin) reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin hukuki yarar yokluğu nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 15/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.