18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7384 Karar No: 2020/8486 Karar Tarihi: 02.07.2020
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7384 Esas 2020/8486 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, şüphelilerin görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve yaralama suçlarından yargılandığı belirtilmektedir. Kararda, şüphelilerden birinin beraatine, diğerlerinin ise mahkumiyetine karar verildiği ifade edilmektedir. Temyiz sürecinde ise dosyanın incelenmesi sonucunda, vekalet ücretine yönelik yapılan temyiz başvurusunun reddedilmesi ve hakaret ile görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin ise temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından hükümlerin onanması kararına varıldığı açıklanmıştır. Bu kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, hükümlerin temyiz edilebilirlik sınırı olarak HUMK\"nın 427. maddesindeki düzenlemenin belirleyici olmayacağı ve asıl hükmün tabi olduğu temyiz edilebilirlik ölçüsünün esas alınacağı ifade edilmiştir.
18. Ceza Dairesi 2019/7384 E. , 2020/8486 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, yaralama HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve katılanlar ..., ... ve ... vekilinin yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyizinin vekalet ücretine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü; 1- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/10/2013 tarih, 2012/11-1304 esas, 2013/397 sayılı kararında da belirtildiği üzere yargılama gideri hüküm niteliğinde olmayıp, hükme bağlı tamamlayıcı bir parça olarak kabul edildiğinden, kanun yolu açısından asıl hükmün bağlı olduğu kurallara tabi olduğu gibi, yalnızca vekalet ücreti ile sınırlı bir temyiz başvurusunun yapıldığı durumlarda da, temyiz edilebilirlik sınırı olarak HUMK"nın 427. maddesindeki düzenleme belirleyici olmayacak ve asıl hükmün tabi olduğu temyiz edilebilirlik ölçüsü esas alınacaktır. Bu açıklamalar ışığında, hükmün tamamlayıcı parçası olan ve asıl hükme ilişkin temyiz koşullarına tabi olan vekalet ücretine yönelik temyizde, yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, katılanlar ..., ... ve ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2- Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan sanıklar ..., ... ve ... müdafii ile katılan sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.