6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21984 Esas 2014/27964 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21984
Karar No: 2014/27964
Karar Tarihi: 26.11.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21984 Esas 2014/27964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/21984 E. ve 2014/27964 K. sayılı kararda, sanığın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hüküm giydiği ancak bozma sonrası verilen hükümde taksite hükmedilmemesi yoluyla kazanılmış hakkın ihlal edildiği ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden karar verilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hataların CMUK'nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunmuştur. Bu doğrultuda, sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK.nun 52/4 maddesi uyarınca birer ay ara ile 10 eşit taksitte tahsil edilmesine hüküm verilmiştir ve sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, TCK.nun 52/4 maddesi.

8. Ceza Dairesi 2014/21984 E. , 2014/27964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, atılı suçu işlemediğine, ertelemeye ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Bozma öncesi verilen ve yalnız sanık tarafından temyiz edilen 27.01.2009 tarihli hükümde, sanığa hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasının 10 eşit taksitte ödenmesine hükmedildiği halde, bozma sonrası verilen hükümde taksite hükmedilmemesi suretiyle kazanılmış hakkın ihlal edilmesi,

2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı
CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükme "sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK.nun 52/4 maddesi uyarınca birer ay ara ile 10 eşit taksitte tahsiline" ibaresinin yazılması ve hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.