Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26751 Esas 2022/7817 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın kapalı ceza infaz kurumu içerisinde muhafaza edilen kredi kartını çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK'nın 142/1-a ve 142/2-h maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğu, ancak daha ağır cezayı gerektiren TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanun'un 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2- Sanığın mağdura ait kredi kartı ile para çektikten sonra aldığı yere geri koyduğu dikkate alınarak hakkında TCK’nın 168/1 maddesinin uygulanma imkanı bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3- TCK’nın 142/1-a ve 43. maddeleri uyarınca hükmolunan 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Yasanın 62. maddesi gereğince indirim yapılarak netice cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün olarak belirlenmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 19/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.