Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/6412 Esas 2022/7751 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tayin olunan cezanın miktar ve türü itibarıyla duruşma isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddiyle yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 13.12.2012 tarihli iddianame ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dava açıldığı, Tufanbeyli Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/3 esas, 2015/263 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında hüküm kurulmasının unutulması üzerine, mahkemece bu durum fark edilerek dosyanın 2015/275 esasa kaydedildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın duruşmada hazır bulunması gerekliliği, "yargılamanın yüze karşı olması, savunma hakkının kısıtlanmaması ve cezanın bireyselleştirilmesi" ilkelerinin bir sonucu olup, mahkemece sanık ve müştekilere duruşma günü
bildirilerek duruşma açılıp hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, duruşma açılmaksızın tensiple karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.