13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/947 Karar No: 2014/3160 Karar Tarihi: 30.01.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/947 Esas 2014/3160 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçundan sanık hakkında verilen hükümde, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olması ve certain kanun maddeleri gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verildiği gerekçesiyle hükmü bozmuştur. Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği için, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararın gerekçesi, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca verilmiştir.
13. Ceza Dairesi 2014/947 E. , 2014/3160 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/202452 MAHKEMESİ : Menderes 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 16/01/2013 NUMARASI : 2012/948 (E) ve 2013/64 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.