Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/20663 Esas 2016/11509 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Mahkemece 21.7.2014 tarihli ek kararla davacı vekilinin temyiz isteminin süresinde olmadığından HMK’nun 432-426/F maddeleri gereğince reddine karar verilmiş; ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalı borçlu ...’nün alacaklılarından mal kaçırmak amacıyla adına kayıtlı beş adet taşınmazı 23.10.2008 tarihinde davalı ...’ye onun da 20.3.2009 tarihinde davalı ...’a, davalı borçlu ...Ltd.Şti.’nin adına kayıtlı taşınmazı 14.11.2008 tarihinde davalı ...’e onun da 21.6.2009 tarihinde davalı ...‘na sattığını belirterek davalılar arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmesini talep etmiş 2.7.2013 tarihli dilekçesi ile davalı borçlu şirket tarafından davalı ...’e onun tarafından da davalı ...’na satılan dava konusu 88 parselle ilgili taleplerinden vazgeçtiklerini bildirmiştir.
Davalı ... vekili, icra takibinin kesinleşmediğini, aciz belgesi sunulmadığını, dava konusu taşınmazların trampa yoluyla davalı ...’den alındığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar savunma yapmamıştır.
Mahkemece iddia,savunma toplanan delillere göre, dava konusu 88 parselle ilgili davadan feragat edildiğinden davalılar ....Tic.Ltd.Şti., ... ve ... hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine, davalı ...’ın kötüniyetli olduğu ispatlanamadığından adı geçen davalı hakkındaki davanın reddine, davalı ... aleyhine açılan davanın kabulüne adı geçen davalı hakkındaki dava bedele dönüştüğünden dava konusu beş taşınmazla ilgili toplam 258.665,00 TL tazminatın adı geçen davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş; Mahkemece 21.7.2014 tarihli ek kararla davacı vekilinin temyiz isteminin süresinde olmadığından HMK’nun 432-426/F maddeleri gereğince reddine karar verilmiş; ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına 13.6.2014 tarihlinde tebliğ edilen kararın davacı vekili tarafından 21.7.2014 tarihinde temyiz edilmiş olması nedeniyle temyiz isteminin reddine ilişkin 21.7.2014 tarihli ek kararda bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 21.7.2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 13.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.