Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/18727 Esas 2016/11504 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı İdare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı İdare tarafından dava dışı borçlunun vergi borcu nedeniyle gönderilen 190.946,38 TL’lik 11.3.2013 tarihli haciz ihbarnamesinin 12.3.2013 tarihinde tebliğ edildiğini,yedi günlük itiraz süresini geçirdikten sonra 5.4.2013 tarihinde itiraz etmelerine rağmen kabul edilmediğini, dava dışı vergi borçlusu ile 1.4.2011-2.1.2013 tarihleri arasındaki ticari ilişkiden doğan borçlarını 2.1.2013 tarihinde ödeyerek sonlandırdıklarını belirterek 11.3.2013 tarihli haciz bildirisine konu 190,946,38 TL için borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı idare vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller,bilirkişi raporu gereğince dava dışı vergi borçlusunun davacı şirketten haciz ihbarnamesinin tebliğ edildiği tarih itibarıyla herhangibir hak ve alacağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı İdare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, 17.6.2014 tarihli bilirkişi raporunun hükme esas alınmasında ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre,davalı idare vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı İdare"den harç alınmamasına 3.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.