Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; yönetimindeki otomobille, açık havada, gece vakti, aydınlatması mevcut yerleşim yeri dışında, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, yüzeyi kuru, düz ve eğimsiz devlet yolunda seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek, orta ayırıcıdaki aydınlatma direğine çarpan, olay öncesi alkollü mekanda eğlendiği, yorgun ve uykusuz olup, kazadan yaklaşık 34 dakika sonra yapılan ölçüme göre de 21 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve sanığa tayin olunan cezada TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta, ceza miktarına, hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemiş olmasına, erteleme hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirle işlenen suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Dosya kapsamına uygun olan yasal gerekçelere dayalı olarak hakkında erteleme hükümleri uygulanmayan sanık hakkında, tayin olunan hapis cezasının ertelenmemesi nedenleri arasında, “...sanığa verilen adli para cezasının yasa gereği ertelenememesi nedeni ile...” şeklinde hatalı ibarelere de yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 6 numaralı paragrafındaki, “ve sanığa verilen adli para cezasının yasa gereği ertelenememesi nedeni ile” ibarelerinin ve hükmün 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 7 numaralı paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.