Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28652 Esas 2022/7812 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanığın, bina niteliğindeki Türk İş Camiine gündüz vakti girip görevli odasının PVC pencere camını zorlayarak odaya girmesinin akabinde içerideki bağış kutusunda bulunan 80,00 TL parayı çalması şeklindeki eyleminin, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile eklenen 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/1-a maddesinden uygulama yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2) Sanığın, bağış kutusunda bulunan 80,00 TL’yi çaldığı anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 19/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.