Esas No: 2020/24270
Karar No: 2022/7764
Karar Tarihi: 19.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24270 Esas 2022/7764 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan birine mahkumiyet, diğerlerine beraat kararı verilmiştir. Ancak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, katılan vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve hakimin kanaatine göre, sanıkların beraatine karar verilmiştir. Kanun maddeleri; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve CMUK'nın 317. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I - Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II - Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan, tüm sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
