MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ : Hazine
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizin 05/10/2015 tarihli, 2013/11060 Esas ve 2015/14762 Karar sayılı ilamı üzerine davadan haberdar edilen Hazinenin vekili aracılığıyla verdiği 27/10/2015 havale tarihli dilekçesinin içeriğine göre davaya katılma ve kararın onanması talebinde bulunduğu ancak hükmü temyiz iradesi bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmeyerek incelemenin sanık müdafin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemize gönderilen dosyanın UYAP sistemine kayıtlı olan evraklardan ibaret olduğu, soruşturma aşamasına ait evrakların dosya arasında denetime elverişli olacak şekilde bulunmadığı anlaşılmakla; mahallinde araştırılıp temin edilmesi, edilemediği takdirde 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylap veya Heyelan Sebebiyle Mahkeme ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair Kanunun 38 ve devamı maddeleri uyarınca belirtilen eksikliklerin ihya edilip dosyanın tamamlanmasından, sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldıklarını beyan eden tanıklar ... ve ..."in yeniden dinlenerek suç tarihinin kesin olarak belirlenmesinden, sanık hakkında vergi inceleme raporu düzenlenmiş olması halinde dosya arasına alınmasından, düzenlenmemiş ise suç tarihini kapsayan dönem için vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden, tefecilik suçunda suç tarihi kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğundan, Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında, UYAP üzerinden yapılan incelemede; sanık hakkında aynı suçtan Mersin 3. Asliye Ceza Mahkemesine 06/09/2013 tarihinde kamu davası açıldığı ve mahkemece 14/10/2014 tarihli ve 2013/821 Esas, 2014/725 sayılı Karar ile sanığın tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği, kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 26/02/2019 tarihli ve 2017/5189 Esas, 2019/3609 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmakla; dava konusu eylemler arasında irtibat bulunup bulunmadığının, suç ve dava tarihleri itibarıyla hukuki kesinti olup olmadığının ve teselsül ya da mahsup hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi bakımından söz konusu dosyanın getirtilerek incelenmesinden ve onaylı suretinin dosya içine konulmasından sonra TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.