Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/1737 Esas 2019/6350 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1737
Karar No: 2019/6350
Karar Tarihi: 24.06.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/1737 Esas 2019/6350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, bir derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkin davada, özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine giren davalarla ilgili verilen kararların kesin olduğunu ve temyiz yoluna başvurulamayacağını, bu nedenle davalı temsilcisinin temyiz talebinin reddedilmesine karar verdi. Bu bağlamda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesine göre, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK'nin 4. maddesinde gösterilen davalarla özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar ise bu kapsama dahil değildir.
8. Hukuk Dairesi         2019/1737 E.  ,  2019/6350 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti
    İLK DERECE
    MAHKEMESİ : İstanbul 12. Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İstanbul 12. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davalı temsilcisi tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun usulden kabulü ile yeniden kararla davanın kabulüne karar verilmiş, bu kez davalı temsilcisinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

    KARAR

    Dava, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir.
    01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-b maddesine göre; Bölge Adliye Mahkemesince, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK"nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davalı temsilcisinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.