MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında 21.02.2005 tarihli eylemi nedeniyle karşılıksız yararlanma suçundan açılan kamu davasında;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanıklara yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönler incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan bu kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve CMK.nun 223. maddeleri gözetilerek oybirliğiyle (DÜŞÜRÜLMESİNE),
2- Sanıklar hakkında diğer eylemleri nedeniyle karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak
suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sübut bulduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin (ONANMASINA), 25.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.