Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3336 Esas 2014/3079 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3336
Karar No: 2014/3079
Karar Tarihi: 30.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3336 Esas 2014/3079 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir işyerinden cep telefonu çaldığı gerekçesiyle hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararda, sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar certain haklardan mahrum bırakılması gerektiği belirtilmiş ancak bu husus hatalı biçimde yazılarak bozulma nedeni olmuştur. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a, b, d ve e bentlerinde yazılı haklarının cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/1-c bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği kararına vardı. Bu karar, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm oluştuğundan onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-a, b, d ve e bentleri (cezasının infazı tamamlanıncaya kadar certain haklardan mahrum bırakılma)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c bendi (kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılma)

13. Ceza Dairesi 2013/3336 E. , 2014/3079 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın işyerinde bulunan cep telefonunu çaldığı anlaşıldığından, eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine aynı yasanın 141. maddesiyle hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde yazılı olarak hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ...."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.