Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10521 Esas 2020/2869 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10521
Karar No: 2020/2869
Karar Tarihi: 09.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10521 Esas 2020/2869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığa resmi belgede sahtecilik suçu yüklenmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun dava zamanaşımını durdurduğu göz önüne alınarak yapılan incelemede, suç tarihi olan 12/11/2005'ten temyiz inceleme tarihine kadar olan sürede olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği belirlenmiştir. Bu nedenle, sanık hakkındaki suçlamaların zamanaşımından dolayı düşürülmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi: Hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı
- 5237 sayılı TCK'nin 204/1. maddesi: Resmi belgede sahtecilik suçu
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi: Zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Kanunların geriye yürümezliği ilkesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi: Hükmün bozulması
- 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi: Yetkiye dayanarak yapılan karar verme

11. Ceza Dairesi 2019/10521 E. , 2020/2869 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 02/05/2013 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 13/02/2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 5237 sayılı TCK"nin 204/1. maddesindeki cezasının üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 12/11/2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.