... vekili avukat ... ile ... Bankası A.Ş. ... Şubesi vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 16/05/2017 tarih ve 2016/192-2017/173 sayılı hükmün davacı avukatınca ve davalı avukatınca (katılma yoluyla) tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı bankadan kullandığı krediler nedeniyle komisyon ve masraf kesintisi adı altında 3.300.00 TL kesinti yapıldığını, yapılan kesintinin haksız olduğunu, tahsili için davalı hakkında icra takibinde bulunduğunu, itiraz üzerine takibin durduğunu ileri sürerek; itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmisini istemiştir.
Davalı banka vekili, davanın reddini dilemiştir.
Davanın kabulüne dair verilen karar, Dairece, işlemiş faiz alacağı yönünden talebin reddine karar verilmesi gereğine değinilerek bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulü ile, takibe yapılan itirazın 2.300,00 TL"si yönünden iptali ile takibe bu miktar üzerinden devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı (katılma yoluyla) tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacının temyizi bakımından; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalının temyizi bakımından; davalı vekili, hükmü tebliğden sonra süresi içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir. Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır. Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davalı tarafın katılma yoluyla temyiz istemine ilişkin dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin; (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalının katılma yoluyla verdiği temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 44,40 TL harcın davacıya, 44,40 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.