Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21719 Esas 2014/27692 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21719
Karar No: 2014/27692
Karar Tarihi: 24.11.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21719 Esas 2014/27692 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan suçlu bulunarak hüküm giymiştir. Ancak hırsızlık ve konut dokunulmazlığı ihlali suçlarından beraat etmiştir. Yargılama sonucu, delil ve kanıtların değerlendirilmesi sonucu sanık suçunun oluştuğuna karar verilmiştir. Sanık etkin pişmanlık göstermiş, hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığı belirtilmiştir. Ancak mahkeme, sanığın haklarının kısıtlanması konusunda yanılmıştır. Yasaya uygun olarak düzeltilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi (Hüküm detayları için örnek dava metnindeki açıklamalara bakınız)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi

8. Ceza Dairesi 2014/21719 E. , 2014/27692 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük; hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık ve Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçeleri içeriklerine göre banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, etkin pişmanlığa, hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına; Cumhuriyet Savcısının, etkin pişmanlığa, yetkiye, taraf teşkiline yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu
hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.