Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1219 Esas 2020/1483 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1219
Karar No: 2020/1483

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1219 Esas 2020/1483 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi, borçları sebebiyle iflasa başvuran bir şirketin iflasın ertelenmesi talebini reddetmiştir. Şirket, borçlarını iyileştirme projesi ile ödeyebileceğini ileri sürmüştür fakat Mahkeme, borca batık olduğunu tespit etmiştir. İlk derece mahkemesinin kararına, davacı vekili tarafından istinaf başvurusu yapılmış ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu reddetmiştir. Davacı vekili, bu karara karşı temyize gitmiştir fakat tüm temyiz sebepleri reddedilmiştir. Kararda, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onaylanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: İcra ve İflas Kanunu (2004/4952), Türk Medeni Kanunu (2001/4721)

23. Hukuk Dairesi 2017/1219 E. , 2020/1483 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, şirketin iştigal konusunun “Likit Petrol Gazı Dolum tesisi kurmak ve işletmek, sanayi ve tıbbi gazların imalatını yapmak için tesisler kurmak, işletmek, gaz, tüm, ambalaj, paketleme tesisleri kurmak ve işletmek” olduğu, yapılan incelemede borca batık olduğunu ancak sunulan iyileştirme projesi ile borca batıklıktan kurtulabileceğini ileri sürerek iflasın ertelenmesi kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince davacı şirket yönünden iflasın ertelenmesi için gerekli maddi koşullardan borca batık bulunma koşulunu sağlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
d- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına 04.03.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.