Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7041 Esas 2016/11438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davacı idareye ait, davalı şirketçe kasko sigorta poliçesi ile sigortalanan aracın, 05/03/2012 tarihinde tek taraflı trafik kazası nedeniyle büyük maddi hasara uğradığını, davalı sigortaya ihbarda bulunulduğunu, ... 1.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/26 D.İş sayılı dosyasında 11.390,55 TL hasar ve değer kaybı tespiti yapıldığını, hasarlı aracın idarelerinde bırakılması ve fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile bu miktarın 05/03/2012 tarihinden itibariyle işleyecek avans faizi ile beraber, aracın çekilme-otoparkta kalma ve hasar tespit giderlerinin de davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; değer kaybından sorumlu olmadıklarını, talep edilen hasar bedelinin fahiş olduğunu, aracın çekilme-otoparkta kalma giderlerinin ne kadar olduğunun belirtilmediği ve bunlara ilişkin belge de sunulmadığını, aracın 2. el piyasa fiyatının 22.500 TL olarak tespit edildiğini, perte çıkan araç için yapılan ihale sonucu aracın 14.800 TL bedel ile alıcı bulduğunu, davacının buna onay vermemesi sonucu satışın gerçekleşemediğini yine aracın rayiç bedeli olan 22.500 TL"nin davacıya teklif edildiğini ancak davacı kurumca bunun da kabul edilmediğini belirterek açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile dava konusu aracın davacıya bırakılarak, 10.390,55 TL"nin 02/04/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, özellikle harcı ödenmek suretiyle usulüne uygun açılmış bir davanın bulunmadığı anlaşılmakla, dava konusu aracın çekilme ve otoparkta kalma giderlerine yönelik davacı İdare talebinin reddinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 12/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.