Yargıtay - Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4448 Esas 2016/14477 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4448
Karar No: 2016/14477
Karar Tarihi: 19.09.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4448 Esas 2016/14477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakaret suçundan mahkum olmuştur. Temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığı için, dosyanın esasına geçilmiştir. Mahkeme, sanığın hakaret ettiği eylemin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığına dair kesin ve çelişmeyen verilere dayandığı sonucuna varmıştır. Buna ek olarak, hükümleri etkileyecek oranda bir hukuka aykırılık da bulunmamaktadır. Ancak, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda kısa süreli hapis cezasının tamamen infaz edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Detaylı olarak, 5739 sayılı Kanunun 5. maddesi ile yapılan değişiklikler ile TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan \"yaptırım\" ibaresinin \"tedbir\" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlendiği ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırıldığı ifade edilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/4448 E. , 2016/14477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanunun 5. maddesi ile yapılan değişiklikle TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde; infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, TCK’nın 50/6. maddesi uyarınca kısa süreli hapis cezasının tamamen infaz edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmüş ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “ödenmeyen adli para cezasının hapse döneceği” ibaresinin karardan çıkarılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.09.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.