Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1239 Esas 2022/7936 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından suça sürüklenen çocuk ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 116/2, 119/1-c 31/3 (2 kez) ve 62/1. (2 kez) maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay 10 gün (2 kez) hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2014 tarihli ve 2013/169 esas, 2014/116 sayılı kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 02/10/2018 tarihli ve 2016/14759 esas, 2018/10645 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, suça sürüklenen çocuğun anılan Kanun’un 142/1-b, 116/2, 119/1-c 31/3 (2 kez) ve 62/1. (2 kez) maddeleri gereğince 1 yıl 1 ay 10 gün ve 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2020 tarihli ve 2018/588 esas, 2020/153 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/11/2021 gün ve 1630-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2022 gün ve 2021/148539 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, kayden 22/10/1995 doğumlu suça sürüklenen çocuğun suç tarihi olan 25/04/2013 tarihi itibariyle 15-18 yaş grubu aralığında bulunduğu ve eylemine uyan 5237 sayılı Kanun'un 142/1-b ve 119/1-c maddelerinde tanımlanan cezaların türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 66/2. maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık olağan zamanaşımı süresinin, son kez bozma öncesi mahkûmiyet kararının verildiği 12/03/2014 tarihinde kesildiği, bozma sonrası yargılama sonucunda verilen karar tarihi olan 17/02/2020 tarihinden önce 12/07/2019 tarihinde olağan zamanaşımı süresinin dolduğu cihetle, düşme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Karar duruşmasında İzmir T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk ...’a 17/02/2020 tarihinde tefhim edilen hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre “bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi” nedeniyle tefhimin usulsüz olduğu ve hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2020 tarihli kararının suça sürüklenen çocuğa usule uygun olarak (suça sürüklenen çocuğun cezaevinde olması halinde, cezaevindeki suça sürüklenen çocuğa CMK 263 maddesine göre tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel mernis adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilip, kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (DİKİLİ) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 17/02/2020 tarihli ve 2018/588 E., 2020/153 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.