Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, katılan vekilinin hükümden sonra 25.07.2014 havale tarihli dilekçesiyle şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, 13.02.2014 tarihli duruşma celsesinde katılan vekilinin “sanığın 20.000-TL ödemeyi teklif ettiği, ancak zararlarının fazla olduğu için kabul etmedikleri” şeklindeki beyanı ile aynı celsede sanık müdafiinin “zararın karşılanması için girişimde bulundukları, henüz anlaşamadıkları” şeklindeki beyanları karşısında; sanığın tüm aşamalarda katılan ile uzlaşma gayreti içinde bulunduğu, katılan vekilinin şikayetten vazgeçme dilekçesi ile tarafların uzlaştıklarının anlaşıldığı bu durum da sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul iradesinin varlığını gösterdiği anlaşılmış olmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.