Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18010 Esas 2015/7170 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki traktör ile 5 metre genişliğindeki iki yönlü ve virajlı yolda, direksiyon hakimiyetini kaybedip yolun soluna devrilmesi neticesi traktörün römorku üzerindeki üç fındık işçisinin yaralanması ile sonuçlanan olayda; yaralanan ...’nın kendi adına asaleten ve yaralanan kızları 14 yaşındaki ... ve 16 yaşındaki ...’ya velayeten imzaladığı 18.09.2012 tarihli ibraname ile “uğramış oldukları zararın sanık tarafından karşılandığını, herhangi bir alacağı bulunmadığını, her türlü ceza ve hukuk dava hakkından feragat ettiğini” beyan ettiği, 27.11.2013 tarihli celsede anne ... ile yaşı küçük mağdurların avukat huzurunda alınan ifadelerinde sanıktan şikayetçi olmaları karşısında; ...’nın kendi yaralanması nedeniyle sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtigi dikkate alınarak, tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması doğru ise de; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi göz önüne alınarak suçun işleniş biçimi, mağdurlar ... ve ...’nın yaralanmalarının niteliği nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.4.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.