Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9308 Esas 2021/110 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile TCK"nın 89/4, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/4, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Tarsus 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2012 tarihli ve 2011/457 esas, 2012/49 karar sayılı kararının 13.02.2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 14.03.2015 tarihinde TCK"nın 265/1. maddesinde tanımlanan görevi yaptırmamak için direnme suçu işlediği ve Tarsus 3.Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 17.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Tarsus 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/03/2016 tarihli ve 2015/717 Esas, 2016/117 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 15:45 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahal içinde, yedi metre genişliğinde, iki yönlü yol şerit çizgisinin mevcut olmadığı yolda seyir halindeyken şerit ihlali yaparak müştekiler ... ve ... ..."nın idaresindeki motosikletlere çarpması şeklinde meydana gelen sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması , aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazını reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.