Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/855 Esas 2020/2942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/04/2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/12/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava konusu 921 ve 942 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın aynen taksim, mümkün olmaması halinde satış yoluyla giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar, davanın reddini savunmuş ve ortaklığın giderilmesine karar verilecekse 944 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın giderilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalı ... tarafından usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığından davanın reddine; davacının davasının kabulüne, dava konusu 921 ve 942 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Hükmü, bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre bir kısım davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)492 sayılı Harçlar Kanununun eki Tarifenin "Karar ve İlam Harcı" başlığı altında düzenlenen 1. maddesinin (c) fıkrası uyarınca bir gayrimenkulün hissedarlar arasında satış suretiyle şuyuun izalesine dair hükümlerde gayrimenkulün satış bedeli üzerinden binde 11,38 oranında, menkul niteliğindeki mallar üzerindeki paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi halinde ise 2. maddesinin (a) fıkrası hükmü uyarınca maktu harç ile yetinilmesi gerekir.
Somut olaya gelince, karar ve ilam harcının binde 11,38 oranında taraflardan tahsil edileceğinin kararda gösterilmemiş olması doğru görülmemiş ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle bir kısım davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; 2. bent uyarınca bir kısım davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 10. bendinden sonra gelmek üzere, "11. Satış bedeli üzerinden alınması gereken binde 11,38 oranındaki karar ve ilam harcının taraflardan tapu kaydı ve mirasçılık belgesindeki payları oranında alınarak Hazineye irat kaydına" bendinin eklenmesine, hükmün 1086 sayılı Hıkuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 10.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.