Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14311 Esas 2016/17628 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde maaşların düzenli ödenmediğini, 2-3 ay gecikmeli olarak ödeme yapıldığını belirterek fazla mesai alacağı ile dini bayram, resmi bayram ve resmi tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının haftanın altı günü 8:00-18:30 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, dosya kapsamı, Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığının davalı iş yerinde gerçekleştirdiği teftiş sonucu düzenlenen 24.01.2013 tarihli teftiş raporu ve davacı tanık beyanları nazara alındığında davacının haftalık dokuz saat fazla mesai yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir.
Ayrıca, davalı iş yerinde 28.09.2012 tarihli kontrol teftişinde muhasebe personelinin 8:30-16:30 saatleri arasında yarım saat ara ile çalışmaya geçildiği belirtilmiş olup tanıklardan bu husus sorularak açıklığa kavuşturulduktan sonra sonucuna göre karar verilmelidir.

Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.