Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/22113 Esas 2014/9565 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22113
Karar No: 2014/9565
Karar Tarihi: 06.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/22113 Esas 2014/9565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği görülmüştür. Kararda, sanığın mağdurda hem kemik kırığı hem de yaşamsal tehlike oluşturacak şekilde yaralama yaptığı ve bu sebeple en ağır cezanın gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca sanığın hakları konusunda da karar verilmiş ancak yanlış bir maddeye atıfta bulunulmuştur. Bu nedenle kararın düzeltilerek onaylanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/3 ve 87/1-d maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/4. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi

3. Ceza Dairesi 2013/22113 E. , 2014/9565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Hükme esas alınan İstanbul 2. İhtisas Kurulunun 28/02/2011 tarih ve 1413-137 sayılı raporda; “mağdurun yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu ve kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkiyecek nitelikte olduğunun” belirtilmesi karşısında, sanığın eylemi sonucu mağdurda hem kemik kırığı hem de yaşamsal tehlike oluştuğu, 5237 sayılı TCK’nin 87/3 ve 87/1-d maddelerinde farklı ceza yaptırımlarına bağlanan iki farklı sonuç karşısında en ağır cezayı gerektiren yaşamsal tehlike oluşturacak şekilde yaralama fiilinden cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazı şekilde hüküm kurulması,
2) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d bentlerinde belirtilen hakları kullanamayacağına karar verilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK" nin 53/4. maddesi uyarınca hak yoksunlarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümdeki kemik kırığına ilişkin fıkranın karar metninden çıkarılması ve TCK"nin 29. maddesiyle ilgili fıkradaki “1 yıl 6 ay” yerine “1 yıl 3 ay”; TCK"nin 62. maddesiyle ilgili fıkradaki “1 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 15 gün” yazılması ve hak yoksunluklarının uygulanmamasına ilişkin fıkranın yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d bentlerinde belirtilen hakları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına, TCK"nin 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanmamasına” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.