Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27287 Esas 2022/7894 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık müdafiinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Sanık ...'in ihbar bildiriminden önce istinabe mahkemesinde 11/10/2012 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, müdafi istemediğini belirttiği ve müdafii bulunmaksızın sorgusunun yapıldığı, 5271 sayılı CMK'nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığı, ihbar bildiriminden sonra yapılan kovuşturmada, kısa kararın açıklandığı 23/02/2016 tarihli duruşmada sanık ve sanık müdafii olarak Av. ... duruşmaya katılmış ise de, sanık ...’in açıkça müdafii atanmasını istemediğini, savunmasını kendisinin yapacağını bildirmesi nedeniyle, mahkemenin 23/02/2016 tarihli kararı, sanık müdafii Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiinin sanık hakkında verilen kararı temyize yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, yukarıda belirtilen gerekçe ile soruşturma aşamasında görevlendirilmiş olan ve temyize hakkı bulunmayan sanık müdafii Av. ...'nün temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanığın temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen 10/06/2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın sanık ...’e tebliğ edilmediği, 10/06/2014 tarihli kararın soruşturma aşamasında görevlendirilmiş olan ve sanık müdafii olarak duruşmaya katılan Av. ...’nün yüzüne karşı tefhim edilmesi ile yetinilmiş ise de; sanık ...'in ihbar bildiriminden önce istinabe mahkemesinde 11/10/2012 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, müdafi istemediğini belirttiği ve müdafii bulunmaksızın sorgusunun yapıldığı, 5271 sayılı CMK'nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığının anlaşılması karşısında; 10/06/2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle mahkemece yapılan hükmün kesinleştirilmesinin usulüne uygun olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin işlemeye başlamadığı gözetilmeden, hukuken geçerliliği bulunmayan 23/02/2016 tarihli karar ile açıklanması koşulları oluşmayan 10/06/2014 tarihli hükmün açıklanmasına dair yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.