Kaçakçılığa konu eşyayı bu özelliğini bilerek ticari amaçla bulundurmak suçundan sanık ...’in 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 6455 sayılı Kanun ile değişik 3/18, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 8.000 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2014 tarihli ve 2013/1630 esas, 2014/1469 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 30.11.2015 gün ve 78652 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2015 gün ve KYB. 2015-398334 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın eylemi yönünden 5607 sayılı Kanun’un 3/18. maddesinin uygulanmasının daha lehe olacağı kabul edilerek, anılan madde gereğince hüküm kurulmuş ise de, anılan Kanun’un 3/18. maddesinde, “üç yıldan altı yıla kadar hapis ve yirmi bin güne kadar adlî para” cezası düzenlenmiş olmasına rağmen, 4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 8/4. maddesinde, “üç yıldan beş yıla kadar hapis ve onbin güne kadar adlî para cezası” düzenlendiği, bu nedenle 4733 sayılı Kanun hükümlerinin sanığın daha lehine olacağı dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümlünün eyleminin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasa"nın 6455 sayılı Yasa ile değişik 3/18.maddesinde düzenlenen suça temas ettiği ve o tarih itibariyle yürürlükten kaldırılmış olan 4733 sayılı Yasa"nın 8/4.maddesinin eyleme tatbikinin mümkün olmadığı gözetilerek, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 09.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.