Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10238 Esas 2020/8447 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çay Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/127 esas 2013/314 karar sayılı kararı ile yaralama suçundan verilen adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK’nın 305. maddesine göre kesin nitelikte olması karşısında TCK"nın 58. maddesi uyarınca bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ancak; UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, sanığın Çay Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/88 esas 2013/8 karar sayılı 14/01/2013 tarihli 18/04/2013 tarihinde kesinleşen mahkumiyetinin de mükerrirliğe esas olduğu ve bu dosyada 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253/1. madde hükmü uyarınca yapılan uyarlama yargılaması sonucu 25/12/2018 tarihli ek karar ile uzlaşma sağlanamadığından hükmün infazının aynen devamına karar verildiği belirlenerek bu mahkumiyetin tekerrüre esas alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye kısmen uygun olarak tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında yer alan Çay Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/88 esas 2013/8 karar sayılı 14/01/2013 tarihli kararı ile TCK’nın 106/1-1. cümlesi uyarınca verilen 3000 TL adli para cezasından dolayı mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.