MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere ve iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanığın mahkumiyetine ilişkin kararın temyizen incelemesinde ;
Sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1- Sanığın adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nun 52/4 madde fıkrasının gösterilmemesi ve yine 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi,
2- TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı,
3- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
Bozmayı icabettirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bı hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yüürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca; Hükmün para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bendinde yer alan “20 eşit taksitler” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK 52/4 fıkrası uyarınca birer ay ile" ibaresinin eklenmesi ve TCK"nun 53. maddesine ilişkin hüküm fıkrasından "TCK. 53/3. maddesi uyarınca velayet, vesayet, kayyumluk haklarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına," ifadesinin çıkarılmasına yerine " 5237 sayılı TCK"nun 53/1 -c maddesinde
belirtilen hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrası gereğince sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ifadesinin eklenmesine, TCK"nun 53. maddesi uygulamasına ilişkin fıkranın sonuna gelmek üzere "Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nun 53. madde uygulamasında dikkate alınmasına" ifadesinin eklenmesine ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- 5237 sayılı TCK"nun 54.maddesinde düzenlenen araç müsaderesinin hukuksal niteliği itibariyle ceza değil güvenlik tedbiri olduğu ve güvenlik tedbiri niteliğindeki müsadereye karar verilmemesinin aleyhe bozma yasağına konu olmayacağı gözetilerek nakil vasıtasının iadesi yönünden kurulan hükmün sanık temyizine yönelik olarak incelenmesinde;
Kaçak eşyanın, taşıma aracı yüküne göre miktar veya biçim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturması ve dava konusu eşyanın değeri ile nakil aracının bilinen değerine göre araç zoralımının hakkaniyete aykırı olmaması karşısında, aracın kayıt maliki olan Nezir Tekin malen sorumlu sıfatıyla dinlenilerek iyiniyetli 3.kişi durumunda olup olmadığı açıklığa kavuşturulduktan sonra sonucuna göre araç hakkında bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.