Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1403 Esas 2020/2450 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1403
Karar No: 2020/2450

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1403 Esas 2020/2450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında, erkek tarafından kusur belirlemesi ve tazminatlar, kadın tarafından ise tazminat miktarları yönünden temyiz edilen hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından verilmiştir. Mahkeme, önceki boşanma davasının reddedilmesi sonrasında fiili ayrılığı başlatan erkeğin, davalının kişilik haklarına saldırıda bulunmadığını ve manevi tazminat isteğinin reddedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise sair temyiz itirazlarının yersiz olduğuna, yazılı şekilde kabul edilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ve bozmayı gerektirdiğine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/1403 E. , 2020/2450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı erkeğin, reddedilen önceki boşanma davasını açmak suretiyle fiili ayrılığı başlatması tek başına davalının kişilik haklarına saldırı olarak değerlendirilemez. Bunun dışında davacı erkekten kaynaklanan ve davalının kişilik haklarına saldırı teşkil eden mahiyette bir olayın varlığı da kanıtlanamamıştır. O halde, davalı kadının koşulları oluşmayan manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
İstek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.01.06.2020 (Pzt.)