Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/672 Esas 2020/2848 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/672
Karar No: 2020/2848
Karar Tarihi: 09.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/672 Esas 2020/2848 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak suç tarihi başlığı yanlış yazılmıştır ve asıl suç tarihinin 31/08/2007 olduğu kabul edilmiştir. Sanığa yüklenen suçun cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulması kararlaştırılmıştır. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4., 5320 sayılı Kanun'un 8/1., 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322., 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2020/672 E. , 2020/2848 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin suça konu belgenin düzenlendiği 31/08/2007 olduğu kabul edilerek ve 5271 sayılı CMK’nin 231/8. fıkrası gereğince, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.02.2013 tarihinden deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun işlendiği 26.09.2013 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun TCK"nin 204/1 maddesindeki cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 09/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.