213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2939 Esas 2015/1500 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2939
Karar No: 2015/1500

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2939 Esas 2015/1500 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. Vergi incelemesi yapılması gerektiği belirtilen bir işyerine tebligatın işyerinde yapılmadığı için sanıklara verilen cezaların hukuka uygun olmadığına karar verilmiş. Ayrıca, hak yoksunluğu uygulamasının sadece sanıkın altsoyu üzerindeki haklarını kapsadığı ancak bu durumun göz önünde bulundurulmadığı belirtilmiş. Kanun maddeleri 213 sayılı Kanunun 139. maddesi ve 5237 sayılı TCK'ın 53/3. maddesi olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2015/2939 E. , 2015/1500 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 213 sayılı Kanunun 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanıklara vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın 27.06.2005 tarihinde iş yerinde yapıldığı anlaşılmakla, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2- 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi gereğince aynı Kanunun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.