Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1012 Esas 2020/1481 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1012
Karar No: 2020/1481

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1012 Esas 2020/1481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, borca batık olan şirketlerinin iflasının ertelenmesini talep etmişlerdir. Ancak ilk derece mahkemesi davanın dinlenme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle reddetmiştir. İstinaf sağlayanlar da reddedilince davacılar vekili temyiz yoluna başvurmuştur. Ancak mahkeme, dosyadaki yazılara ve delillere göre davacıların temyiz sebeplerinin yerinde görülmediğine karar vermiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise 669 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname olduğu belirtilmiştir.
23. Hukuk Dairesi         2017/1012 E.  ,  2020/1481 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacılar vekili, davacı şirketlerin borca batık olduğunu, hazırlamış oldukları iyileştirme projesinde öngörmüş bulundukları yeniden yapılanma, tasarruf tedbirleri, borçların yapılandırması, sermaye artışı ve üretim sistemi değişiklikleri sayesinde her iki şirketin de borca batıklıktan kurtulabileceklerini ileri sürerek her bir şirketin ayrı ayrı iflaslarının ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    İlk derece mahkemesince, davanın 669 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında bulunmakla dinlenme olanağı bulunmadığı ve bu açıklanan KHK gereği dava şartı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    İlk derece mahkemesi kararına karşı davacılar vekili ve müdahil Yeni ... vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi tarafından her iki istinaf edenin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
    Bu karara karşı süresinde davacılar vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 04.03.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.