Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18252 Esas 2020/1973 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18252
Karar No: 2020/1973
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18252 Esas 2020/1973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi sonucu, sanığın ikinci kez mükerrir kabul edilmemesine ilişkin kararı bozdu. Ancak, uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle hükümleri bozdu. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (tekerrür hükümleri)
- 106/1-1, 151/1 ve 86/2. maddeleri (tehdit, mala zarar verme ve basit kasten yaralama suçları)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri (uzlaştırma hükümleri)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi (kararın bozulması)

3. Ceza Dairesi 2019/18252 E. , 2020/1973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmüne göre ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanırken, sanığın ikinci kez mükerrir kabul edilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanık hakkında tehdit, mala zarar verme ve basit kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1, 151/1 ve 86/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, TCK"nin 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu ile TCK"nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamında olmadığından 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin 3. fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca basit kasten yaralama suçlarının da uzlaşma kapsamında olmadığı, bu itibarla uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve yapılan uzlaştırma teklifinin de hukuken geçersiz olduğu, kovuşturma aşamasında ise sanık hakkında tehdit ve mala zarar verme suçlarından beraat kararı verilmesi karşısında, basit kasten yaralama suçlarının da uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.