Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/452 Esas 2015/7082 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekili ve aynı zamanda katılan sanık ... müdafii olan Av. ..."ün, ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz isteminin, kararın, CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi olması, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, merci ... Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği ve merci tarafından 10.12.2013 tarih, 2013/646 D. İş. sayılı kararla itirazın reddine karar verildiği, red kararından sonra katılan sanık vekilince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik bir talebinin bulunmadığı, dosyanın sanık ... vekili tarafından, sanık hakkında beraat kararı yerine ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu gerekçesine dayanan temyizine hasren Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, dosyanın sanık ... hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik olarak yapılan incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, eksik incelemeye ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay neticesi ölen ..."ün sanığın babası olduğu nazara alınarak meydana gelen netice itibarıyla sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından ceza hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağduriyet yaşadığından bahisle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilirken uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmememesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının ilk bendindeki "CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA" ibarelerinin önüne "TCK"nın 22/6. maddesi gereğince" ibaresinin getirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.