22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12840 Karar No: 2016/17530 Karar Tarihi: 13.06.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/12840 Esas 2016/17530 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/12840 E. , 2016/17530 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde çalışırken iş sözleşmesinin haklı veya geçerli bir sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı, kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı hususunda ihtilaf bulunmaktadır. Fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili alacaklarına yönelik taleplerin aynı işyerinde çalışmayan davacı tanığının beyanları doğrultusunda hesaplanarak kabul edilmiş olduğunun anlaşılması karşısında, aynı işyerinde çalışmayan davacı tanığının işyeri çalışma düzenini bilemeyeceği ve beyanına itibar edilemeyeceği nazarı dikkate alınarak söz konusu taleplerin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır. 3-Ticaret Sicil Gazetesi kayıtları incelendiğinde, davalının sıfatının gerekçeli kararda yanlış şekilde yazılmış olduğu anlaşılmış olup, anılan eksikliğin mahallinde düzeltilmesi gerekmektedir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.