
Esas No: 2020/26276
Karar No: 2022/8044
Karar Tarihi: 21.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26276 Esas 2022/8044 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir dava sonucunda, sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından yargılanmıştır. İlk suç için hüküm onanmışken, diğer suçlar için sanığa yeterli şekilde savunma hakkı tanınmamış ve yasal işlemler ihlal edilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi (TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik)
- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi (hırsızlık suçu)
- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı (hırsızlık suçu ceza sınırı)
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi (zorunlu müdafii atama)
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri (savunma hakkının kısıtlanmaması ve yargılamada yeterli işlemlerin gerçekleştirilmesi)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
1- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen hırsızlık suçunun TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- 10.01.2016 tarihli görgü ve tespit tutanağına göre işyerinin deposuna açılan yerdeki demir kapak asma kilidinin kırılarak içeriye girildiğinin belirtildiği ve mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanında ise iş yeri giriş kapısında zorlama izi olup kapalı halde olduğunu, ancak depo olarak kullandığı yerin kilidinin kırılmış olduğunu ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın mala zarar verme suçunu işlediği sabit olmasına rağmen mahkumiyeti yerine yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan (hırsızlık suçu bakımından diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.