Danıştay 4. Daire 2016/17275 Esas 2021/11 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17275
Karar No : 2021/11

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Halı Turizm İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2014 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 213 sayılı Kanun’un 353/6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirket hakkında yapılan incelemenin, ticaretini yaptığı el örgüsü halısının niteliği ve üretim aşamaları göz önünde bulundurulmadan sadece yevmiye defterinde yer alan muhasebe kayıtları ve Birlik tarafından yapılan araştırma verilerine dayandığı, davacı şirket yetkilisinin ifadelerinin aksinin somut verilerle ya da yapılan karşıt incelemelerle ortaya konulamadığı, bu durumda, eksik inceleme ve varsayıma dayalı olarak yapılan dava konusu cezalı tarhiyatta ve tek düzen hesap planına aykırılık teşkil eden bir durum söz konusu olmadığından kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin 2013-2014 yılları hesaplarının incelenmesi neticesinde, ticaretine konu emtiaların satışlarını kayıt ve beyan dışı bıraktığının tespiti üzerine hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden yapılan tarhiyat ve kesilen cezada usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/01/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadî, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı hükme bağlanmış; 30. maddesinin (3) numaralı bendinde, bu kanuna göre tutulması mecburi olan defterlerin vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi ve (6) numaralı bendinde, tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması durumunda, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmamasının re'sen takdir nedeni sayılacağı; 134. maddesinde ise; vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; halı, kilim vb. parçalarının ticareti konusunda faaliyet gösteren davacı şirketin 2013 takvim yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucunda hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporuyla, davacı şirketin 2013 hesap döneminde ticaretine konu emtiaların satışlarını kayıt ve beyan dışı bıraktığının tespit edildiğinden bahisle davacının ilgili yıl kurumlar vergisi beyanlarının düzeltilmesi sonucu 2013 hesap dönemi zararının 81.682,50 TL olduğu ve takip eden dönemlerde mahsup edilecek geçmiş yıl zararları tutarının da bu tutar olarak dikkate alınması gerektiğinin rapor edildiği, bunun üzerine davacı şirket hakkında 2014 takvim yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu ile davacının mahsup edilecek geçmiş yıl zararları tutarının düzeltilmesi sonucu davacı şirket adına dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının yapıldığı ve davacı şirketin tek düzen hesap planına uymadığından bahisle adına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6. maddesi uyarınca dava konusu özel usulsüzlük cezasının kesildiği anlaşılmaktadır.
Olayda, davacı şirket hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporunda davacı şirketin bir kısım emtia satışlarını kayıt ve beyan dışı bıraktığının tespit edildiği, davacı şirketin yevmiye defterindeki muhasebe kayıtlarına bakılarak davacı şirket yetkilisinden açıklamalarının alındığı, muhasebe kayıtları ve şirket yetkilisi ifadelerinin Güneydoğu Anadolu Halı İhracatçıları Birliği tarafından yapılan araştırma verileri ile birlikte değerlendirilmesi üzerine, davacı şirketin alacaklarının tahsil süresinin sektör verilerine göre çok uzun olduğundan bahisle davacının yevmiye defterinde yer alan müşterilerinden almış olduğu avans olarak görünen tutarın davacı şirketin kayıt ve beyan dışı bıraktığı belgesiz satışlarına ilişkin olduğu görülmektedir.
Yukarıda yer verilen mevzuatın değerlendirilmesinden olayda re'sen takdir nedeninin mevcut olduğu, davacı şirket tarafından 2013 hesap döneminde ticaretine konu emtiaların satışlarının kayıt ve beyan dışı bırakıldığı sabit olduğundan dava konusu tarhiyatların tesis edildiği, bu durumda 213 sayılı Kanun'un 3. maddesi uyarınca yapılan tarhiyatın yerinde olmadığına ilişkin ispat külfeti davacıya ait iken dosyaya buna ilişkin ispat edici bilgi ve belge sunulmadığı görüldüğünden yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Anılan nedenlerle, davalı idarenin temyiz istemi kabul edilerek Dairemiz kararı kaldırıldıktan sonra davanın kabulüne ilişkin Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.