İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/2100 Esas 2019/3506 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2100
Karar No: 2019/3506
Karar Tarihi: 26.03.2019

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/2100 Esas 2019/3506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçlarından yargılanmıştır. Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık beraat etmiştir. İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan ise mahkeme, cezanın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar vermiştir. Bu karar, CMUK’nın 321/1-a maddesi gereğince bozulmuştur. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: CMK 223/2-e, 232/6, 322/1; TCK 66/1-e; 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2016/2100 E. , 2019/3506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde;
Hüküm fıkrasında CMK"nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılmış ise de anılan noksanlık sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde ise;
Sanığa yüklenen ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 16/02/2011 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca bir sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 26/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.